ΓΙΑΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΣΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΜΑΣ ΜΠΑΚΑΛΙΑΡΟ ΠΑΣΤΟ ΤΗΝ 25η ΜΑΡΤΙΟΥ;

Ο παστός μπακαλιάρος (υγράλατος) εισηχθεί στην πατρίδα μας κατά τον 15ο αιώνα από παράκτιες χώρες της δυτικής Ευρώπης (Πορτογαλία κ.λ.π.), την εποχή της τουρκοκρατίας.
Η μέθοδος παστώματος ήταν μία καλή λύση αποθήκευσης του ψαριού καθ' όλο το έτος εφόσον εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν ψυγεία.

Οι κάτοικοι των νησιών και των παραλιακών πόλεων έτρωγαν αυτή την ημέρα φρέσκα ψάρια εν αντιθέσει μα τους κατοίκους που ζούσαν  σε περιοχές της ηπειρωτικής Ελλάδας και δεν μπορούσαν να προμηθευτούν φρέσκο ψάρι για την εορτή της 25ης Μαρτίου.
Έλυσαν αυτό το πρόβλημα με την αγορά παστού μπακαλιάρου.
Ήταν ένα ψάρι φθηνό, θρεπτικό και όλοι μπορούσαν να το προμηθευτούν από τα παντοπωλεία των πόλεων και των χωριών όπου κατοικούσαν.
Σύμφωνα με την νηστεία της Μεγάλης Σαρακοστής (πριν την Λαμπρή) η Ορθόδοξη Εκκλησία επιτρέπει την κατάλυση ιχθύος την ημέρα εορτής του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου η οποία συμπίπτει με την εθνική μας εορτή της 25ης Μαρτίου.
Μία δεύτερη ημέρα κατάλυσης ιχθύος είναι και αυτή της Κυριακής των Βαΐων.
Το αλάτισμα του μπακαλιάρου γίνεται αμέσως μετά την αλίευση του και εφόσον πρώτα τεμαχιστεί σε φιλέτα (με ή χωρίς κόκαλα).

Μπορούμε να βρούμε στους καταψύκτες των καταστημάτων τροφίμων και μπακαλιάρο ξαρμυρισμένο.
Στην σημερινή εποχή ο καταναλωτής μπορεί να βρει στην αγορά φρέσκα ψάρια για το τραπέζι του.
Πιο υγιεινά είναι τα ψάρια που αλιεύονται στην ανοιχτή θάλασσα εν συγκρίσει με τα ψάρια της ιχθυοκαλλιέργειας.
Vasileios